Ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης μειοψηφίας, Γιάννης Γουλιδάκης, βρέθηκε σήμερα στο στούντιο του Ράδιο Λασίθι για μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, ασκώντας δριμεία κριτική στη Δημοτική Αρχή και καταθέτοντας τη δική του οπτική για τα μεγάλα ζητήματα που ταλανίζουν την Ιεράπετρα. Η λειψυδρία, η κήρυξη του Δήμου σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και η διαχρονική έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού στις υποδομές βρέθηκαν στο επίκεντρο της συζήτησης, με τον ίδιο να κατηγορεί τη δημοτική διοίκηση για καθυστερήσεις και αποσπασματικές λύσεις.
Παράλληλα, αναφέρθηκε στον τουρισμό, επισημαίνοντας την ανάγκη αναβάθμισης του οδικού δικτύου και καλύτερης οργάνωσης της τουριστικής ανάπτυξης, ενώ δεν παρέλειψε να σχολιάσει το ακανθώδες θέμα της Νήσου Χρυσής, όπου, όπως είπε, η τοπική αυτοδιοίκηση έχει αποτύχει να εξασφαλίσει μια ισορροπημένη διαχείριση μεταξύ προστασίας του περιβάλλοντος και τουριστικής αξιοποίησης. Ζητήματα όπως η διαφάνεια στη λειτουργία των δημοτικών επιτροπών, η αγροτική οδοποιία, τα μεγάλα έργα υποδομών και η εκκρεμότητα του νέου φωτισμού LED –μια επένδυση εκατομμυρίων ευρώ που, κατά τον ίδιο, προχωρά χωρίς επαρκή προετοιμασία– αποτέλεσαν βασικούς άξονες της τοποθέτησής του.
Ιδιαίτερη μνεία έκανε και στο Γηροκομείο Ιεράπετρας, ένα έργο που, αν και έχει απορροφήσει σημαντικά κονδύλια, παραμένει ανενεργό, ενώ εξέφρασε τη γενικότερη απογοήτευσή του για την αδράνεια της δημοτικής αρχής απέναντι σε διαχρονικά προβλήματα, όπως η ανάπλαση του παραλιακού μετώπου και η επίλυση των θεμάτων που σχετίζονται με τις αρμοδιότητες της Κτηματικής Υπηρεσίας. Μέσα από την τοποθέτησή του, ο κ. Γουλιδάκης έθεσε το ερώτημα κατά πόσο η Ιεράπετρα διαθέτει σήμερα μια διοίκηση ικανή να χαράξει μακροπρόθεσμη στρατηγική ή αν απλώς αναλώνεται σε διαχείριση της καθημερινότητας χωρίς ουσιαστικό σχεδιασμό για το μέλλον.
Από την πρώτη στιγμή που ο κ. Γουλιδάκης πάτησε το πόδι του στο στούντιο του Ράδιο Λασίθι, έκανε σαφές ότι η Ιεράπετρα διανύει μια κρίσιμη περίοδο. Η συζήτηση ξεκίνησε με την ευχή για βροχές την άνοιξη, που εν πολλοίς αντικατοπτρίζει το μόνιμο αίτημα του τόπου: νερό. Όπως υπογράμμισε, ο Δήμος βρίσκεται σε διαρκή “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” από το περασμένο καλοκαίρι, με τις λύσεις να περιορίζονται σε βραχυπρόθεσμα ημίμετρα, όπως η ανόρυξη γεωτρήσεων, την ίδια στιγμή που υποδομές στρατηγικής σημασίας παραμένουν «κολλημένες» στα χαρτιά. Τόνισε ότι η έντονη λειψυδρία δεν μπορεί να λυθεί με μονάχα μία νέα γεώτρηση και καυτηρίασε τη διαδικασία με την οποία έφτασε στο Δημοτικό Συμβούλιο το σχετικό αίτημα.
Η ανόρυξη γεώτρησης και οι μακροχρόνιες καθυστερήσεις
Στο επίμαχο αυτό θέμα, ο κ. Γουλιδάκης σημείωσε πως για μήνες ολόκληρους (από τον Φεβρουάριο έως τα τέλη του Ιουνίου) η Δημοτική Αρχή δεν ανέλαβε επαρκείς πρωτοβουλίες, παρά τις προβλέψεις για τεράστια έλλειψη ύδατος την επερχόμενη τουριστική περίοδο. Ιδίως, στάθηκε στις καθυστερήσεις κατά την κατάθεση εισηγήσεων, στις αλλαγές προσώπων σε καίρια πόστα, αλλά και στην πολιτική της «μονομερούς απόφασης», δίχως ενημέρωση της μειοψηφίας. Εξήγησε ότι η παράταξή του δεν αρνήθηκε ποτέ την ανόρυξη γεώτρησης· αντιθέτως, είχε προτείνει χρηματοδότηση από τον ίδιο τον Δήμο, ώστε να μην δημιουργηθούν παρεξηγήσεις με φορείς όπως ο ΤΟΕΒ. «Να έχει ο Δήμος την κυριότητα του νερού, να πουλάει έστω σε χαμηλή τιμή το περίσσευμα για τις αρδευτικές ανάγκες, με κοινωνικό πρόσημο», είπε χαρακτηριστικά, διευκρινίζοντας ότι η δική τους εναλλακτική πρόταση δεν εισακούστηκε, με αποτέλεσμα «να συρόμαστε πίσω από τις εξελίξεις και να κηρύσσεται εκ νέου η Ιεράπετρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για μια γεώτρηση».
Συνέχισε προτάσσοντας το όραμά του για ένα «μονοθεματικό Δημοτικό Συμβούλιο», ανοιχτό στους αρμόδιους επιστήμονες, τους προέδρους των τοπικών κοινοτήτων, τους εκπροσώπους της Περιφέρειας, ακόμη και του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης, ώστε να χαραχτεί μια ενιαία, στρατηγική πολιτική διαχείρισης του υδάτινου δυναμικού. Κάλεσε επίσης τη δημοτική αρχή «να καλέσει την αντιπολίτευση, τους φορείς, τους πολίτες, να κάνουμε σύσκεψη και να διεκδικήσουμε στην Αθήνα», υπογραμμίζοντας ότι όσο ο Δήμος δεν ασκεί στοχευμένη πίεση, τα περίφημα “μεγάλα έργα” για τη θωράκιση της περιοχής σε θέματα άρδευσης και ύδρευσης θα μένουν στα συρτάρια.
Πιο αναλυτικά, εξέφρασε την απορία του για το πώς «πάγωσαν» σημαντικές υποδομές, όπως τα συνοδά έργα του φράγματος Ιεράπετρας και του Καλαμαυκιανού ποταμού, παρά τα κονδύλια και τις ανακοινώσεις που έγιναν προ μηνών παρουσία κορυφαίων κυβερνητικών αξιωματούχων. Υποστήριξε πως όλα δείχνουν να μην προχωρούν, αφήνοντας τον Δήμο να πορεύεται με προσωρινές λύσεις. «Παραμένουμε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αντί να πιέζουμε για την έναρξη και ολοκλήρωση των απαιτούμενων εργασιών», είπε, προσθέτοντας ότι η «κοινωνία δεν θέλει πανικό, αλλά ρεαλιστικές ενέργειες και συντονισμό».
Τουρισμός, οδικοί άξονες και η γεωγραφική θέση της Ιεράπετρας
Περνώντας στο κεφάλαιο τουρισμός, ο κ. Γουλιδάκης επισήμανε ότι οι ιδιώτες επιχειρηματίες έχουν ήδη προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της αγοράς, επενδύοντας σε ξενοδοχειακές μονάδες και καταλύματα που αναβαθμίζουν το προϊόν της Ιεράπετρας. Ωστόσο, η Πολιτεία –τόνισε– δεν συνοδεύει αυτή την ιδιωτική πρωτοβουλία με την αντίστοιχη βελτίωση οδικών δικτύων, αεροδρομίου Σητείας και πλοϊκών συνδέσεων. Εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι η μεγαλύτερη πρόκληση για την επόμενη πενταετία είναι το αν θα υπάρξει πραγματικός στρατηγικός σχεδιασμός, από την οδοποιία ώς τη ρύθμιση της ενιαίας διαχείρισης των υδάτων.
Όπως ανέφερε, «αν θέλουμε ο επισκέπτης να επιλέξει τη νότια Κρήτη, δεν αρκεί η καλαισθησία των ξενοδοχείων. Θέλει καλύτερες προσβάσεις και στήριξη από τις δημόσιες υποδομές». Διέκρινε δε ότι υπάρχει ανισορροπία στην κατανομή κονδυλίων, με τον Δήμο Ιεράπετρας να παραμένει «ριγμένος» σε έργα του ΒΟΑΚ και των κάθετων οδικών αξόνων. Σε αυτό το σημείο, επισήμανε πως «όταν δε θέλουμε καν το Ιεράπετρα-Φέρμα, που απεντάχθηκε, πώς θα μιλάμε για ευκολότερη σύνδεση με το Καστέλι;».
Η Νήσος Χρυσή ως καθρέφτης προβληματικής διαχείρισης
Στο ίδιο πλαίσιο, ο κ. Γουλιδάκης έθιξε και το ζήτημα της Νήσου Χρυσής. Υπενθύμισε ότι αφενός προσφέρει μεγάλο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα τουριστικής προβολής, αφετέρου όμως η διαχείρισή της εξακολουθεί να μαστίζεται από παρεμβάσεις που δεν ολοκληρώνονται, νομιμοποιήσεις κατασκευών που κωλυσιεργούν και την έλλειψη ξεκάθαρων κανόνων ασφάλειας για τους επισκέπτες. Μίλησε για τη μελέτη που εκπόνησε η πρώην Αντιπεριφέρεια Λασιθίου και πέρασε στο διάδοχο σχήμα, τον ΟΦΥΠΕΚΑ, λέγοντας ότι πρέπει επειγόντως «να σκύψουμε πάνω από τα συμπεράσματα αυτών των μελετών, να ορίσουμε συγκεκριμένο αριθμό επισκεπτών, να δούμε πώς θα γίνεται η ασφαλής πρόσδεση των σκαφών, να προφυλάξουμε το φυσικό περιβάλλον και παράλληλα να μην ακυρώσουμε την τουριστική εμπειρία». Εκεί, υπογράμμισε την πάγια θέση του πως οι αρμόδιες υπηρεσίες μπορούν –αν υπάρχει πολιτική βούληση– να δώσουν λύσεις, τόσο σε θέματα νομιμοποίησης της υφιστάμενης προβλήτας όσο και χρηματοδότησης των υποδομών φύλαξης.
Αδιαφάνεια στη λειτουργία των επιτροπών και ζητήματα αγροτικής οδοποιίας
Ιδιαίτερες αιχμές επιφύλαξε για τη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου και των επιτροπών, θίγοντας ζητήματα εσωτερικής διαφάνειας. Αναφέρθηκε, για παράδειγμα, στο περιστατικό όταν ήρθαν στο ίδιο τραπέζι οι πρόεδροι τοπικών κοινοτήτων για την αγροτική οδοποιία, και ορισμένοι κλήθηκαν… να αποχωρήσουν από την αίθουσα επειδή δήθεν υπήρχαν «ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα». Εξήγησε ότι σύμφωνα με τον κανονισμό «οι συνεδριάσεις είναι ανοιχτές στο κοινό, εκτός αν μια προηγούμενη απόφαση της επιτροπής ορίσει εξαιρετικά κλειστές διαδικασίες», κάτι που δεν έγινε. «Όταν πήγαν άνθρωποι από το Καβούσι να εκφράσουν παράπονα για δρόμους, βρέθηκαν ουσιαστικά μπροστά σε μια απρόσμενη αποπομπή», σχολίασε.
Κατά τον ίδιο, αυτή η συμπεριφορά καταδεικνύει μια διάθεση «αποκλεισμού» της αντίθετης άποψης, ακόμη και όταν πρόκειται για θέματα που καθορίζουν την καθημερινότητα των πολιτών (όπως οι αγροτικοί δρόμοι). Επεσήμανε ότι η μειοψηφία έχει καταθέσει σειρά προτάσεων προς την Επιτροπή για να λάβει συγκεκριμένα γεωγραφικά στοιχεία, χάρτες, τεχνικές μελέτες, έτσι ώστε να δοθεί προτεραιότητα σε περιοχές με τις πιο επείγουσες ανάγκες. Εντούτοις, κατήγγειλε ότι ούτε οι ίδιοι λαμβάνουν αρκετές φορές τους αναγκαίους φακέλους, ούτε, πολύ περισσότερο, η κοινή γνώμη ενημερώνεται για το τι ακριβώς ψηφίζεται.
Στο θέμα της αγροτικής οδοποιίας ειδικότερα, κατέθεσε την άποψη ότι ο τρόπος που επιλέχθηκαν οι περιοχές του Δήμου –και η διασπορά των 2-3 εκατομμυρίων σε μικρά υποέργα των 500.000– κινείται σε ασαφές τοπίο. Τόνισε πως δήμαρχος και αντιδήμαρχοι δεν διευκρίνισαν ξεκάθαρα ποιοι δρόμοι θα ενταχθούν, προκαλώντας σύγχυση στους κατοίκους. «Δεν μπορεί οι πρόεδροι χωριών να μαθαίνουν την τελευταία στιγμή, χωρίς διαφάνεια, ότι επιλέχθηκαν κάποιοι δρόμοι που ενδεχομένως δεν είναι καν οι πιο απαραίτητοι», είπε χαρακτηριστικά.
Οι κοινόχρηστοι χώροι, η καθαριότητα και το παραλιακό μέτωπο
Ακολούθησε εκτενής αναφορά στην ανάγκη νέας κανονιστικής για τους κοινόχρηστους χώρους και την καθαριότητα της πόλης. Ο κ. Γουλιδάκης χαρακτήρισε την έλλειψη επικαιροποιημένου Κανονισμού καθαριότητας και τον άναρχο τρόπο με τον οποίο αρκετοί καταστηματάρχες ή πολίτες καταλαμβάνουν δημόσιο χώρο, «σημάδι οργανωτικής ένδειας». Επεσήμανε ότι, σε όλα αυτά, η Δημοτική Αστυνομία δηλώνει αδυναμία να παρέμβει αποτελεσματικά ελλείψει σαφούς πλαισίου. «Σε κάθε τηλεοπτική παρέμβαση ή δημόσια κουβέντα όλοι μιλούν για ανάγκη τάξης, αλλά στην πράξη κανείς δεν φέρνει πλήρη πρόταση» ανέφερε, εκφράζοντας την προσδοκία ότι η νέα κανονιστική θα έρθει έγκαιρα στο Δημοτικό Συμβούλιο για διαβούλευση.
Παράλληλα, έριξε φως στη συζήτηση περί παραλιακού μετώπου, θυμίζοντας πως πρόκειται για ένα «καρκίνωμα» που χρονίζει και ότι το ύψος πιθανών προστίμων από την Κτηματική Υπηρεσία συνεχίζει να απειλεί επιχειρηματίες και επαγγελματίες της παραλίας με δυσβάσταχτα ποσά. «Βλέπουμε να κυλάει ο καιρός χωρίς να κλείνει οριστικά το θέμα των αυθαιρεσιών, χωρίς να λύνονται οι απορίες των καταστηματαρχών για το ποιο τμήμα της παραλίας είναι νόμιμο και ποιο όχι», δήλωσε, σημειώνοντας πως κάθε νωπή εξαγγελία «ίσως πάλι πάει στις καλένδες». Υπογράμμισε, μάλιστα, ότι η έλλειψη σταθερού πλάνου για το πώς θα προχωρήσει η ανάπλαση ή η κατεδάφιση τμημάτων του παραλιακού μετώπου καθιστά ακόμη πιο αβέβαιη την προοπτική συνολικής του αναβάθμισης.
Το μεγάλο διακύβευμα του φωτισμού LED και το “ακίνητο” Γηροκομείο
Αναφορικά με το μεγάλο ζήτημα του νέου οδοφωτισμού LED και του διαγωνισμού ύψους 4,5 εκατομμυρίων ευρώ, ο κ. Γουλιδάκης εμφανίστηκε έντονα επιφυλακτικός. Εξήγησε ότι ζητούν επισήμως έγγραφα και φακέλους της σύμβασης, χωρίς να τους παρέχονται άμεσα, και πως, όταν τελικά έλαβαν κάποια από αυτά, διαπίστωσαν πως μεγάλο μέρος της μελέτης ανατέθηκε σε εταιρεία-«σύμβουλο», με αποζημίωση αρκετών δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Όπως δήλωσε, δεν είναι αντίθετος στη λογική της ενεργειακής αναβάθμισης, ωστόσο απαιτείται «πολύ πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση, ώστε να μην επαναπαυόμαστε στις μεθόδους της άρον-άρον ανάθεσης».
Κομβικό σημείο της τοποθέτησής του ήταν το Γηροκομείο, που –παρά τα πολλαπλά κονδύλια και τα πρόσφατα εγκαίνια σε «άδειους τοίχους»– δεν έχει ακόμη τεθεί σε κανονική λειτουργία. «Έχουμε 300.000 ευρώ στον προϋπολογισμό, τα οποία σαφώς δεν αρκούν για όλες τις μελέτες και τον εξοπλισμό που απαιτείται», είπε. Σχολίασε πως τόσα χρόνια προσπαθούν να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες, όμως πολιτικά η υπόθεση μοιάζει εγκλωβισμένη, ενώ δεν είναι λίγες οι δωρεές που μένουν αναξιοποίητες. «Πρέπει όχι απλώς να γίνει το Γηροκομείο, αλλά και να διασφαλίσουμε πόρους για τη βιώσιμη λειτουργία του και την αξιοπρεπή φιλοξενία των ανθρώπων», ανέφερε σε έντονο ύφος.
Δικαστικές εκκρεμότητες, προσλήψεις ιατρών και η αδυναμία συλλογικής πίεσης
Σε ερώτημα για τις ενδεχόμενες ευθύνες του Δήμου σε παλαιές νομικές εκκρεμότητες (όπως η μεταστέγαση του Δημαρχείου ή τα πρόστιμα από την Κτηματική), παραδέχθηκε ότι ο νόμος μπορεί να προβλέπει κυρώσεις, πλην όμως θεώρησε αντιφατικό να επιβάλλονται πρόστιμα στον ίδιο τον Δήμο, δηλαδή σε ένα φορέα δημόσιας ωφέλειας. «Ακούστηκε ότι μπορεί να φτάσουμε σε καταλογισμούς άνω του ενός εκατομμυρίου. Μα αυτά είναι χρήματα του πολίτη που μεταφέρονται από ένα ταμείο σε άλλο», παρατήρησε, προτείνοντας μια πιο λογική προσέγγιση από πλευράς δικαστηρίων, ώστε το γενικό συμφέρον να μην τιμωρείται για γραφειοκρατικές αστοχίες του παρελθόντος.
Επίσης δεν απέφυγε την κριτική για την υπόθεση της κάλυψης των κενών σε γιατρούς, αναφερόμενος συγκεκριμένα στον γνωστό «σάλο» με τον γιατρό Αντωνάκη, που τελικά δεν ήρθε ποτέ στην Ιεράπετρα, παρότι η Δημοτική Αρχή αρχικά το είχε εξαγγείλει ως «λύση». Σύμφωνα με τον κ. Γουλιδάκη, η κυβερνητική πολιτική για τις μετακινήσεις ιατρών παρενέβη με «εντέλεσθε», η Δημοτική Αρχή δεν πίεσε όσο έπρεπε, με αποτέλεσμα να χαθεί για μιαν ακόμη φορά μια ευκαιρία ενίσχυσης των τοπικών δομών υγείας. «Η νομοθεσία δίνει δυνατότητες, αλλά μένουν ανενεργές όταν δεν υπάρχει σοβαρός συντονισμός» είπε, καταδεικνύοντας την ίδια αδυναμία διεκδίκησης που, κατά την άποψή του, χαρακτηρίζει τη σημερινή διοίκηση..
Τέλος, κάλεσε εκ νέου τη Δημοτική Αρχή να αλλάξει στάση, να ανοίξει τον δρόμο σε θεματικές συνεδριάσεις που θα δίνουν λόγο στην κοινωνία των πολιτών, στους συλλόγους μηχανικών, στους προέδρους των κοινοτήτων και σε κάθε ενδιαφερόμενο. Εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι «καλύτερα να προλαμβάνουμε παρά να θεραπεύουμε», επισημαίνοντας πως οι συνεχιζόμενες αμφισβητήσεις, οι αναβολές και η γραφειοκρατία κοστίζουν πολύ περισσότερο από ό,τι ένα ξεκάθαρο, κοινά συμφωνημένο σχέδιο. Συμπλήρωσε ότι όλα όσα καυτηρίασε στη συνέντευξη δεν τα εκλαμβάνει ως μομφές προς συγκεκριμένους ανθρώπους, αλλά ως επισημάνσεις ενός συνολικότερου ελλείμματος διοίκησης, το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί αν η Ιεράπετρα θέλει να βαδίσει σε μια πραγματικά αναπτυξιακή πορεία.
Δημοσίευση σχολίου