Η ιστορική Τοξωτή Γέφυρα Μύρτου, ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της Κρήτης, βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν αόρατο εχθρό: τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Η κλιματική αλλαγή συμβάλλει στην αύξηση της συχνότητας και της έντασης των ακραίων καιρικών φαινομένων, όπως η κακοκαιρία “Daniel”, καθιστώντας τις υποδομές πιο ευάλωτες σε φυσικές καταστροφές. Σύμφωνα με έρευνα που επιμελήθηκε ο Θωμάς Παπαλάσκαρης MSc. Πολιτικός-Υδρολόγος Μηχανικός & Μηχανικός Υδραυλικών Έργων, που παρουσιάζει σήμερα στο radiolasithi.gr μια νέα κακοκαιρία τύπου “Daniel” θα μπορούσε να επιφέρει τεράστιες πιέσεις στη γέφυρα, προκαλώντας ενδεχομένως σοβαρές ζημιές ή ακόμα και κατάρρευση.
Ο Κίνδυνος της Πλημμύρας
Η γέφυρα βρίσκεται πάνω από τον ποταμό Μύρτο (γνωστό και ως Κρυοπόταμο) και είναι εκτεθειμένη σε ακραίες καιρικές συνθήκες. Με βάση την έρευνα του Θωμά Παπαλάσκαρη, εάν η περιοχή δεχθεί όγκο βροχής παρόμοιο με εκείνον της κακοκαιρίας “Daniel” (1.096,2 χιλιοστά βροχής σε πέντε ημέρες), τότε ο ποταμός θα μπορούσε να δεχθεί και να απορροφήσει έως και 96 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού. Η ροή θα έφτανε τα 800 κυβικά μέτρα ανά δευτερόλεπτο, επίπεδα που θα δοκίμαζαν τα όρια της αντοχής της γέφυρας.
Σύμφωνα με την έρευνα του Θωμά Παπαλάσκαρη, το υδρογραφικό δίκτυο του ποταμού Μύρτου αποτελείται από ένα σύστημα ρεμάτων που συγκλίνουν προς τη θέση της γέφυρας, δημιουργώντας μια εκτεταμένη λεκάνη απορροής. Η λεκάνη αυτή εκτείνεται σε περίπου 91,7 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αντιστοιχώντας στο 19,48% του εδάφους του Δήμου Ιεράπετρας. Τα ρέματα που συγκλίνουν προς τη γέφυρα κατηγοριοποιούνται σε τρεις τάξεις: 23 ρέματα πρώτης τάξης (συνολικό μήκος 48,1 χλμ.), 11 ρέματα δεύτερης τάξης (συνολικό μήκος 15,8 χλμ.) και 9 ρέματα τρίτης τάξης (συνολικό μήκος 12,7 χλμ.), με το συνολικό μήκος τους να ξεπερνά τα 76 χιλιόμετρα. Η μορφολογία της περιοχής, που περιλαμβάνει κυρίως ορεινά και ημιορεινά ρέματα, εντείνει τη δυναμική της απορροής, αυξάνοντας τον κίνδυνο πλημμυρών κατά τη διάρκεια έντονων βροχοπτώσεων.

Σύμφωνα με την ανάλυσή του, η δυναμική της ροής του νερού στην περιοχή θα μπορούσε να έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτά που παρατηρήθηκαν στη Θεσσαλία κατά τη διάρκεια του ακραίου φαινομένου, γεγονός που υποδεικνύει την ανάγκη για άμεσο σχεδιασμό μέτρων προστασίας.
Όπως αναφέρει ο κ. Παπαλάσκαρης όλα τα παραπάνω δεδομένα θα αναμορφωθούν από τον ίδιο όταν επεξεργαστεί περισσότερα διαθέσιμα στοιχεία της περιοχής που αφορούν της βροχοπτώσεις της συγκεκριμένης περιοχής της Ιεράπετρας, τις αναλυτικές χρήσεις γης και τα γεωλογικά στοιχεία. Παράλληλα σημειώνει ότι η μελέτη εκπονήθηκε δωρεάν (και δόθηκε ανοιχτά στη δημοσιότητα) και δεν έχει επιδοτηθεί ούτε με ένα ευρώ από κανέναν είτε Εθνικό είτε Ευρωπαϊκό οικονομικό πόρο ή άλλη Υπηρεσία είτε Οργανισμό.
Ιστορική Σημασία και Κατασκευαστική Αντοχή
Κατασκευασμένη στα τέλη του 19ου αιώνα, η Τοξωτή Γέφυρα Μύρτου είναι μία από τις πέντε μεγάλες γέφυρες που ανεγέρθηκαν στην Κρήτη κατά την οθωμανική περίοδο. Παρότι η κατασκευή της υπήρξε ανθεκτική στον χρόνο, δεν έχει σχεδιαστεί για να αντέχει τις ακραίες κλιματικές αλλαγές και τα αυξανόμενα πλημμυρικά φαινόμενα που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια.
To παραπάνω άρθρο βασίστηκε στα στοιχεία και την έρευνα του κ. Παπαλάσκαρη και διορθώθηκε ώστε να γίνει περισσότερο κατανοητό. Μπορείτε να διαβάσετε το αρχικό άρθρο ΕΔΩ


Δημοσίευση σχολίου