Μετά από 24 χρόνια αβεβαιότητας, προσδοκιών και διαψεύσεων, το Πολυδύναμο Ιατρείο Μακρύ Γιαλού μοιάζει να φτάνει στο τέλος μιας διαδρομής που ποτέ δεν ξεκίνησε πραγματικά. Η είδηση της απόφασης της Πηνελόπης Χατζάκη, νόμιμης δικαιούχου του οικοπέδου, να παραχωρήσει τον χώρο στον Ιερό Ναό Παναγίας Καλυβιανής, όπως προβλεπόταν στην αρχική διαθήκη του συζύγου της, κλείνει οριστικά τον φάκελο ενός έργου που υποσχέθηκε πολλά, αλλά δεν υλοποιήθηκε ποτέ.
Η κυρία Χατζάκη μιλώντας στο Ράδιο Λασίθι έδωσε εντολή στον δικηγόρο της να προχωρήσει στις αναγκαίες νομικές ενέργειες για τη μεταβίβαση του οικοπέδου, διαπιστώνοντας ότι καμία ουσιαστική πρόοδος δεν έχει σημειωθεί. Παρά τις διαδοχικές κυβερνήσεις, τις εξαγγελίες, και την προσωρινή ένταξη του έργου στο Ταμείο Ανάκαμψης —που ουδέποτε επιβεβαιώθηκε στην πράξη— η τοπική κοινωνία παραμένει χωρίς το πολύτιμο αυτό έργο.
Η ιστορία ξεκίνησε με τη δωρεά του Νίκου Χατζάκη, εργαζόμενου στον χώρο της υγείας, που οραματίστηκε ένα σύγχρονο ιατρικό κέντρο για τον Μακρύ Γιαλό. Το οικόπεδο των 6,5 στρεμμάτων, μέρος μιας μεγαλύτερης δωρεάς 40 στρεμμάτων, συνοδευόταν από σαφή όρο: εάν μέσα σε επτά χρόνια δεν ξεκινούσε η κατασκευή του Ιατρείου, η ιδιοκτησία θα περνούσε στην Παναγία Καλυβιανή. Παρά την αρχική παρέκκλιση και την επιείκεια της εκτελέστριας της διαθήκης, το πέρασμα σχεδόν ενός τετάρτου του αιώνα χωρίς ουσιαστική κίνηση κρίθηκε τελικά ανεπίτρεπτο.
Στο μεταξύ, η ίδια η κυρία Χατζάκη ήρθε αντιμέτωπη με ένα πλήθος δυσκολιών και πιέσεων. Από τη μια, η ανησυχία ότι ο χώρος μπορεί να καταπατηθεί ή να αξιοποιηθεί για σκοπούς ξένους προς την αρχική πρόθεση της δωρεάς. Από την άλλη, η έλλειψη σαφούς πολιτικής βούλησης και η σιωπηρή αποδοχή της αδράνειας από τους αρμόδιους φορείς. Μάλιστα, αναγκάστηκε να προβεί σε εξώδικη παρέμβαση, διαπιστώνοντας απόπειρες περιορισμού της πρόσβασης στο οικόπεδο, και είδε το όραμα του συζύγου της να καταρρέει μπροστά στα μάτια της.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το ζήτημα της χρηματοδότησης πέρασε από διαδοχικά κύματα σύγχυσης. Σε Ερώτηση της Βουλευτού Λασιθίου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Κατερίνας Σπυριδάκη, προς το Υπουργείο Υγείας, η απάντηση που δόθηκε τον Ιούλιο του 2024 ήταν αντιφατική. Το Υπουργείο Υγείας υποστήριξε πως «στοχεύει» στη χρηματοδότηση του έργου μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Όμως, ήδη από προηγούμενες επίσημες απαντήσεις του Υπουργείου Οικονομικών, είχε καταστεί σαφές πως το Πολυδύναμο Ιατρείο Μακρύ Γιαλού δεν έχει ενταχθεί ούτε στο ΕΣΠΑ 2014-2020 και 2021-2027, ούτε στο Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0».
Και ενώ η εικόνα ήταν αυτή, το Υπουργείο Υγείας, με νέα ανακοίνωση στις 2 Μαΐου 2024, ισχυρίστηκε την επίσημη ένταξη του έργου στο «Ελλάδα 2.0». Μίλησε για έργο προϋπολογισμού 1.005.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ, το οποίο, όπως αναφέρθηκε, θα πραγματοποιηθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας με συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης – NextGenerationEU. Ωστόσο, το παράδοξο παραμένει: το αρμόδιο για τέτοιες εντάξεις Υπουργείο Οικονομικών ουδέποτε εξέδωσε αντίστοιχη απόφαση.
Το ερώτημα είναι πλέον εύλογο και πιεστικό: υπάρχει πραγματική πολιτική βούληση ή απλώς μια διαρκής μεταφορά ευθυνών μεταξύ υπουργείων; Η ασάφεια γύρω από το καθεστώς ένταξης του έργου, η έλλειψη τελεσίδικης ανακοίνωσης από τον αρμόδιο χρηματοδοτικό φορέα και οι εκ διαμέτρου αντίθετες δηλώσεις των συναρμόδιων Υπουργείων ενισχύουν την αίσθηση πως η υπόθεση αυτή έχει καταστεί σύμβολο γραφειοκρατικής ασυνέπειας.
Η υπόθεση του Πολυδύναμου Ιατρείου Μακρύ Γιαλού αποτελεί σήμερα ένα εμβληματικό παράδειγμα της αναποτελεσματικότητας του κρατικού μηχανισμού, της απουσίας σχεδίου, και της βαθιάς απογοήτευσης μιας κοινωνίας που διψά για βασικές υποδομές. Ο Νίκος Χατζάκης επιχείρησε να δώσει έναν πυλώνα υγείας στον τόπο του. Η τοπική και κεντρική διοίκηση, επί τέσσερις σχεδόν δεκαετίες, του τον αρνήθηκε.
Δημοσίευση σχολίου