Το Σ.Δ.Ε. Αγίου Νικολάου επισκέφθηκε το εργαστήρι του Μανώλη Χαρούλη, στα Έξω Λακώνια. Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε σε ένα χώρο λιτό, γκρίζο, που με το υπόφως του ανάδειξε τη σεβάσμια φυσιογνωμία του δημιουργού, με τα λευκά μακριά του μαλλιά πιασμένα σε κοτσίδα, με τη φλογισμένη και ανταριασμένη, ενίοτε, ματιά του, σε συνάρτηση, βέβαια, με τα έργα του.
Ο Μανώλης Χαρούλης, μέσα σε μία ατμόσφαιρα που έβριθε υπόρρητων νοημάτων ικανών για εσωτερική αναμόχλευση, μας υποδέχθηκε έμπλεος από φιλόξενη διάθεση και απλότητα, παρουσιάζοντας τις τεχνικές και τα εργαλεία του, συνδέοντάς τα, επίσης, με προσωπικά του βιώματα. «Δεν είμαι σοφός, πράμα δεν είμαι, η ζωή σε κάνει σοφό», αποφάνθηκε χαρακτηριστικά με τη λογική της προοικονομίας, αφού ακολούθησαν, άμεσα, οι αποσπασματικές διηγήσεις του, οπότε μίλησε για τις αντίρροπες δυνάμεις που τον προκαθόρισαν σε νηπιακή ηλικία, όταν ορφάνεψε νωρίς, από πατέρα, μα και από μάνα, η οποία τον «έδωσε» για ανατροφή σε μακρινή του θεία, ενώ, πρόσθετα, βίωνε και τις λοιπές δύσκολες συγκυρίες, της εποχής, όπως και της υπερβολικά αυστηρής, σχολικής ή μη, διαπαιδαγώγησης.
Η προσωπικότητά του, ομολογουμένως, είναι πολυσύνθετη: άξιος πελεκητής της πέτρας, σιδηρουργός, χαλκουργός, ξυλογλύπτης και πυρογράφος.
Η Διεύθυνση Βυζαντινών Αρχαιοτήτων τον εμπιστεύτηκε για πέντε χρόνια στην αναστήλωση της Σπιναλόγκας, ενώ συμμετείχε σε ανασκαφές για δεκαεπτά, περίπου, χρόνια.. Ο Μανώλης Χαρούλης, αξιόλογος και ως ηθοποιός, ενσάρκωσε τον ρόλο του ιερέα στη γνωστή τηλεοπτική σειρά «Το Νησί», καταδεικνύοντας πως η τέχνη του ξεπερνά τα όρια του εργαστηρίου. Συνεργάζεται με την πανεπιστημιακή κοινότητα, που αντλεί από τις γνώσεις του στον τομέα της αρχαιολογίας και της αναστήλωσης των μνημείων, φανερώνοντας πως η εμπειρία του συντελεί στην επιστημονική έρευνα.
Η έκθεση απαρτίζεται από πλήθος εμπνευσμένων, πολυδιάστατων μεταλλικών και πέτρινων, κυρίως, καλλιτεχνημάτων: πάμπολλα ελαιόδεντρα με στιβαρούς ανάγλυφους κορμούς, με φύλλα συρμάτινα και πλακώδη, στηριγμένα σε βάσεις, που μοιάζουν να αναπνέουν στον χώρο, κοσμήματα (δαχτυλίδια και μενταγιόν), αγαλματίδια, προτομές, όμως, και κάποια έργα ξύλινα ή από μέλισσοκέρι, όπως οι δύο σφιχταγκαλιασμένες μορφές, η διευρυμένη εκδοχή των οποίων εκτίθεται στη Γερμανία, επίσης, μια λειτουργική, εύηχη, λύρα από τενεκέ και ο «βοηθός» του, μια εικαστική κατασκευή, που παραπέμπει στη σύγχρονη τεχνολογία των ρομπότ, την οποία παραλλήλισε, μάλιστα, χιουμοριστικά, με τη «Σοφία», του Ινστιτούτου Τεχνολογίας και Έρευνας της Κρήτης.
Επιπλέον, ο Μανώλη Χαρούλης μας πληροφόρησε για τα τεχνουργήματά του, τα οποία κοσμούν εκκλησίες και μονές σε ολάκερη την Κρήτη και, επομένως, εκτίθενται σε κοινή θέα καθημερινά.Τα εργαλεία, τα μέσα, που χρησιμοποιεί μπορούν να χαρακτηριστούν ευρηματικά: ατσάλινες λάμες από παλιά στρώματα, γύψινα και από πλαστελίνη, εύπλαστα, εκμαγεία, υλικά οδοντιατρικών εκτύπων, στη λογική της μαζικής παραγωγής. Οι τεχνικές του, επίσης, ποικίλουν, ενώ προχώρησε και σε επίδειξη αρκετών, από αυτές, μοιραζόμενος στην πράξη, μαζί μας, λίγα από τα μυστικά της εργασίας του: τη χύτευση, το κοκκίνισμα του σιδήρου, με οξυγόνο και ασετυλίνη, που καταφάνηκε πώς διαφοροποιείται στον χαλκό, στο αλουμίνιο, στον μόλυβδο και στον ορείχαλκο, τον οποίο έσβησε, άμεσα, στο νερό.
Η καταξίωση του καλλιτέχνη, δεν περιορίζεται στα έργα του, μα συνεχίζεται μέσα από τα παιδιά του, την Άννα και τον Γιάννη, τον γνωστό τραγουδοποιό, που, με τον ατομικό τους τρόπο, σμιλεύουν υλικά και τα μετατρέπουν σε έκφραση και σε τέχνη. Η οικολογική κοσμοαντίληψη, του πατέρα Χαρούλη, διαφαίνεται τόσο με την προφανή χρήση ανακυκλώσιμων υλικών, όσο και με τον αποφθεγματικό του λόγο, κάποτε, δυστοπικό. Οι μαρτυρίες του, ως άλλα αγγίγματα της ιστορίας, της λαογραφίας, των πολιτισμικών δράσεων, με ειδικές αναφορές στον λασιθιώτικο τόπο, διάνθισαν τα εικαστικά συγκείμενα του εργαστηριακού και εκθετήριου χώρου του, μαζί με τα εξωτερικά δημιουργήματά του, που, έστω, νοερά συλλογιστήκαμε.
Στο τέλος της επίσκεψης, αποχωρήσαμε εμφορούμενες/οι από συγκίνηση, σιωπηλά, σχεδόν, με διάχυτη τη συναισθηματική μας φόρτιση, με την εντύπωση ότι κοινωνήσαμε από το πηγάδι της συλλογικής μας μνήμης και με μία διάθεση ερμηνείας ή πολυεπίπεδης, τυχόν, ανάγνωσης. Φρυκτωρίες γίναμε στον κατάστικτο, από άστρα, ουρανό της βραδιάς!
Θερμές ευχαριστίες στον καλλιτέχνη!
Οι εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενοι
Η εκπαιδεύτρια Κοινωνικής Εκπαίδευσης: Παγώνα Παρασύρη
Ο Υποδιευθυντής του Σ.Δ.Ε Ιεράπετρας.: Δημήτριος Αργυράκης
Δημοσίευση σχολίου