Σε μια περίοδο όπου η εορταστική ατμόσφαιρα θα έπρεπε να κυριαρχεί, ο επιχειρηματικός κόσμος της Ιεράπετρας βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν δύσκολο απολογισμό και μια ακόμη πιο αβέβαιη επόμενη ημέρα. Η «βιτρίνα» της πόλης, ο κλάδος της καφε-εστίασης, δεν μετρά απλώς τις πληγές μιας κακής θερινής σεζόν, αλλά αναδεικνύει ένα βαθύτερο, δομικό πρόβλημα: την αίσθηση της εγκατάλειψης και της επενδυτικής ανομβρίας που κρατά τον Δήμο δέσμιο μιας παρωχημένης εικόνας, την ώρα που η υπόλοιπη Κρήτη αλλάζει όψη.
Ο πρόεδρος του Σωματείου Καφέ-Εστίασης Ιεράπετρας, Μανώλης Μιχελαράκης, μιλώντας στο Ράδιο Λασίθι, συνέδεσε με σαφήνεια την τοπική οικονομική δυσπραγία με την έλλειψη υποδομών και στρατηγικού σχεδιασμού.
Η «Γλώσσα» των Αριθμών και η Αλήθεια του myDATA
Τα στοιχεία είναι πλέον αδιαμφισβήτητα. Σύμφωνα με τον κ. Μιχελαράκη, η πτώση στον τζίρο της εστίασης στο Λασίθι άγγιξε το 10% κατά τη θερινή περίοδο, ένα ποσοστό που επιβεβαιώνεται από την ΕΛΣΤΑΤ. Όπως χαρακτηριστικά τόνισε, στην εποχή του myDATA και της καθολικής χρήσης καρτών, τα περιθώρια αμφισβήτησης της πραγματικής οικονομικής εικόνας έχουν εκμηδενιστεί. Η πτώση δεν είναι εικασία, είναι λογιστικό γεγονός, με το Λασίθι να καταγράφει μία από τις χειρότερες επιδόσεις στο νησί.
Το «Τέλειο» Αρνητικό Μείγμα: ΒΟΑΚ, Καιρός και All Inclusive
Η ανάλυση των αιτιών αποκαλύπτει ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα που έπληξε τον τουρισμό της περιοχής. Ο κ. Μιχελαράκης ανέδειξε ως πρωταρχικό ανασταλτικό παράγοντα την ταλαιπωρία λόγω των έργων στον ΒΟΑΚ. Η χρονοβόρα διαδρομή και η κυκλοφοριακή συμφόρηση λειτούργησαν αποτρεπτικά για τον εσωτερικό τουρισμό, κυρίως από το Ηράκλειο, αποκόπτοντας την Ιεράπετρα από μια ζωτική δεξαμενή επισκεπτών. Αν σε αυτό προστεθούν οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες –με τις πυρκαγιές να «παγώνουν» την κίνηση για δύο εβδομάδες και τους θυελλώδεις ανέμους να κυριαρχούν τον Ιούνιο– η εικόνα της σεζόν σκοτεινιάζει περαιτέρω.
Ωστόσο, το δομικότερο πρόβλημα εντοπίζεται στο μοντέλο τουρισμού. Παρά τις υψηλές πληρότητες στα ξενοδοχεία, η κατανάλωση στην πόλη παρέμεινε αναιμική. Οι επισκέπτες, εγκλωβισμένοι οικονομικά στα πακέτα «All Inclusive», δεν διέθεταν την οικονομική δυνατότητα να στηρίξουν την τοπική αγορά, δημιουργώντας το παράδοξο των γεμάτων κλινών και των άδειων τραπεζιών.
Η Ελπίδα των Εορτών και η Απειλή της Μπουλντόζας
Με τα σχολεία να κλείνουν, ο κλάδος εναποθέτει τις ελπίδες του στην εορταστική περίοδο για μια τονωτική ένεση ρευστότητας. Ωστόσο, πάνω από τα στολισμένα καταστήματα πλανάται η αβεβαιότητα για το παραλιακό μέτωπο. Η εμπλοκή πλέον του Δήμου στη διαδικασία των κατεδαφίσεων, βάσει του νέου νομοθετικού πλαισίου, δημιουργεί νέα δεδομένα και ερωτηματικά για το αν και πότε θα υλοποιηθούν οι παρεμβάσεις, με τους επαγγελματίες να ζητούν ξεκάθαρες απαντήσεις.
Μια Πόλη που Μένει Πίσω
Το πλέον ανησυχητικό σημείο της τοποθέτησης του προέδρου αφορά τη συγκριτική θέση της Ιεράπετρας στον αναπτυξιακό χάρτη της Κρήτης. Ενώ γειτονικές πόλεις όπως η Σητεία, ο Άγιος Νικόλαος, η Χερσόνησος και οι Μοίρες εξασφαλίζουν χρηματοδοτήσεις για αναπλάσεις και εκσυγχρονισμό, η Ιεράπετρα παραμένει στάσιμη.
«Η Ιεράπετρα δεν έχει πάρει ούτε δρόμο, ούτε για την παραλία, ούτε για την παράκαμψη στην Παχιά Άμμο», υπογράμμισε με έμφαση ο κ. Μιχελαράκης, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου. Σε μια εποχή που υποδομές όπως το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι και ο νέος ΒΟΑΚ θα αναδιατάξουν τον χάρτη της Κρήτης, η Ιεράπετρα κινδυνεύει να μείνει με μια «παλιά παραλία» και ξεπερασμένες υποδομές, ανίκανη να ανταγωνιστεί.
Το μήνυμα είναι σαφές: Η εστίαση, και κατ’ επέκταση η οικονομία της πόλης, δεν χρειάζεται απλώς ευχές, αλλά πολιτική βούληση, διεκδίκηση και έργα ουσίας. Διαφορετικά, η φράση «είμαστε μόνοι μας με τα προβλήματά μας» θα πάψει να είναι παράπονο και θα γίνει μόνιμη καθεστωτική πραγματικότητα.
Δημοσίευση σχολίου