Σε ένα τεντωμένο σχοινί ακροβατεί τις τελευταίες ημέρες ο πρωτογενής τομέας της Κρήτης, με τις αγροτικές κινητοποιήσεις να λαμβάνουν εκρηκτικές διαστάσεις και να μεταφέρουν την οργή από τα χωράφια στις κεντρικές υποδομές του νησιού. Στη σκιά των γεγονότων στο αεροδρόμιο Ηρακλείου, όπου το πλήθος των διαδηλωτών εισήλθε στην πίστα, η βουλευτής Λασιθίου του ΠΑΣΟΚ, Κατερίνα Σπυριδάκη, μιλώντας στο Ράδιο Λασίθι, επιχείρησε να αποκωδικοποιήσει τα αίτια της έκρηξης, διαχωρίζοντας την «δίκαιη αγανάκτηση» από τις «εικόνες που δεν τιμούν κανέναν», ενώ έθεσε επί τάπητος το ζήτημα της πολιτικής ευθύνης για το τέλμα του αγροτικού κόσμου.
Στο «κόκκινο» η αγανάκτηση: Το χρονικό της έντασης
Η παρουσία της κας Σπυριδάκη στις κινητοποιήσεις της προηγούμενης ημέρας της έδωσε την ευκαιρία να μεταφέρει τον παλμό, αλλά και τον προβληματισμό για την τροπή που πήραν τα πράγματα. Η ίδια δεν δίστασε να καταδικάσει τις ακραίες εικόνες, σημειώνοντας πως τέτοια περιστατικά αμαυρώνουν έναν αγώνα που κατά βάση παραμένει δίκαιος και τίμιος.
Για τη βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, η βία και η ένταση δεν προέκυψαν σε «κενό αέρος». Είναι, όπως τόνισε χαρακτηριστικά, το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της «ένδειας» στην οποία έχουν περιέλθει τα μπλόκα και της απουσίας κάθε προοπτικής. «Κανένας δεν έχει την ανάγκη να βγει στο δρόμο και να φωνάξει, εάν δεν υπάρχει ένα όριο που λέει “δεν πάει άλλο”», υπογράμμισε, περιγράφοντας ανθρώπους του μόχθου που βρίσκονται στο δρόμο επί 14 ημέρες, βλέποντας τις υποσχέσεις του περασμένου έτους να παραμένουν κενό γράμμα. Η θέση της ήταν ξεκάθαρη: η βία γεννήθηκε από την έλλειψη κυβερνητικού σχεδιασμού και την απουσία διαδικασιών που θα απέτρεπαν τον αγρότη από το να φτάσει στο έσχατο σημείο.
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και ο «κοινωνικός αυτοματισμός»
Στον πυρήνα της κριτικής της βρέθηκε η διαχείριση των κοινοτικών επιδοτήσεων και η λειτουργία του ΟΠΕΚΕΠΕ. Η κα Σπυριδάκη υιοθέτησε σκληρή γλώσσα, κάνοντας λόγο για μια κατάφωρη αδικία όπου ο πραγματικός παραγωγός έχει μετατραπεί σε «απολογούμενο και οφειλέτη», την ώρα που επιτήδειοι –χωρίς καμία σχέση με την αγροτική παραγωγή– «τρώνε με χρυσά κουτάλια».
Η βουλευτής Λασιθίου κατήγγειλε ευθέως την κυβέρνηση για προσπάθεια συγκάλυψης, αναφερόμενη στην άρνηση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας να προχωρήσει σε προανακριτική επιτροπή για τη διαλεύκανση του σκανδάλου των επιδοτήσεων. Κατά την άποψή της, η κυβέρνηση, αντί να αναλάβει τις ευθύνες της για τη διαφθορά και τις καθυστερήσεις, επιλέγει την τακτική του «κοινωνικού αυτοματισμού»: στοχοποιεί τους αγρότες και επενδύει στην καταστολή και τον φόβο, προσπαθώντας να στρέψει την υπόλοιπη κοινωνία εναντίον τους.
Επαναπροσδιορίζοντας την έννοια της «Ασφάλειας»
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της παρέμβασής της ήταν η απάντηση στο ερώτημα περί δημόσιας ασφάλειας, με αφορμή την εύκολη πρόσβαση των διαδηλωτών στο αεροδρόμιο. Η κα Σπυριδάκη διεύρυνε το πλαίσιο της συζήτησης, απορρίπτοντας τη μονοδιάστατη αστυνομική προσέγγιση.
«Η ασφάλεια έχει πολλές διαστάσεις», ανέφερε, συνδέοντάς την άμεσα με την ύπαρξη ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους. Για τη βουλευτή, η πραγματική ανασφάλεια δεν πηγάζει μόνο από το αν μπορεί κάποιος να μπει σε έναν αεροδιάδρομο, αλλά από το γεγονός ότι ο πολίτης και ο παραγωγός δεν νιώθουν το κράτος ως σύμμαχο. Η έλλειψη δικαιοσύνης, η αγωνία για τη διατήρηση της γης και η απουσία ενός δικτύου προστασίας στην υγεία και την οικονομία, συνιστούν για το ΠΑΣΟΚ το πραγματικό έλλειμμα ασφάλειας στη χώρα.
Η αυτοκριτική και το στοίχημα του ΠΑΣΟΚ
Απαντώντας στο εύλογο ερώτημα γιατί, παρά την κυβερνητική φθορά και την κοινωνική αναταραχή, το ΠΑΣΟΚ δεν εισπράττει δημοσκοπικά τη δυσαρέσκεια των πολιτών, η κα Σπυριδάκη προχώρησε σε μια νηφάλια αυτοκριτική. Αναγνώρισε πως, αν και το κόμμα βρίσκεται στην «πρώτη γραμμή» με τεκμηριωμένες προτάσεις και εντός και εκτός Βουλής, υπάρχει έλλειμμα στην επικοινωνία του προγράμματος διακυβέρνησης.
«Δεν είναι λογιστική», σημείωσε, εξηγώντας πως το ζητούμενο δεν είναι απλώς η άνοδος στα ποσοστά μέσω της διαμαρτυρίας, αλλά η πειστική παρουσίαση μιας εναλλακτικής πρότασης εξουσίας. Παραδέχτηκε ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να στρέψει την προσοχή του στο να επικοινωνήσει πιο αποτελεσματικά το σχέδιό του για την αγροτική παραγωγή, την υγεία και το κοινωνικό κράτος, ώστε ο πολίτης να αντιληφθεί το «γιατί» διεκδικούν την ψήφο του.
Δημοσίευση σχολίου