Από τον Ιούλιο, λίγες ημέρες μετά την καταστροφική πυρκαγιά που μετέτρεψε τον Άγιο Ιωάννη, τα Σχινοκάψαλα, το Φέρμα και την Αγία Φωτιά σε κρανίου τόπο, προειδοποιήσαμε το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας με Κοινοβουλευτικές μας παρεμβάσεις ότι ο επόμενος μεγάλος κίνδυνος δεν θα έρθει από τη φωτιά — αλλά από το νερό. Καταθέσαμε Ερώτηση, ζητήσαμε άμεσα αντιπλημμυρικά έργα, ήπιες παρεμβάσεις, καθαρισμούς, οριοθετήσεις ρεμάτων, κορμοφράγματα, αντιδιαβρωτικές δράσεις, σχέδιο προστασίας για τις κοινότητες, αντιπλημμυρικό σχεδιασμό και παρεμβάσεις, και συγκεκριμένα χρονοδιάγραμμα. Κάναμε το αυτονόητο: ζητήσαμε πρόληψη πριν έρθει η επόμενη καταστροφή.
Η απάντηση που λάβαμε τότε από το Υπουργείο ήταν γενική, αόριστη και εντελώς αποκομμένη από την πραγματικότητα που ζούσαν οι κάτοικοι. Μας μίλησαν για “ευρύ φάσμα δράσεων ανθεκτικότητας” και για μια Δράση που “βρίσκεται σε στάδιο ωρίμανσης”. Είπαν ότι πρόκειται για ένα Master Plan Αντιπλημμυρικής Προστασίας ύψους 22 εκατομμυρίων ευρώ που “θα χρηματοδοτηθεί από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης”. Όμως δεν υπήρξε ούτε μία φράση, ούτε μία δέσμευση, ούτε ένα χρονοδιάγραμμα που να απαντά στο βασικό ερώτημα:
Τι θα γίνει αύριο το πρωί στον Άγιο Ιωάννη, στα Φέρμα, την Αγία Φωτιά όταν πέσει η πρώτη δυνατή βροχή;
Και επανερχόμαστε στο καίριο ερώτημα τί από όλα αυτά τα λεφτά, τα προγράμματα και τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης και των αρμόδιων Υπουργών έφτασαν στο Λασίθι;
Και σήμερα, δυστυχώς, αυτά τα ερωτήματα απαντήθηκαν από την ίδια τη φύση. Με την κακοκαιρία Byron είδαμε μπαζωμένα ρέματα στα πρώτα σπίτια από την Αγία Φωτιά προς το Φέρμα, είδαμε κατολισθήσεις, φερτές ύλες να κλείνουν τον επαρχιακό δρόμο, είδαμε φρεάτια να έχουν φράξει από καμένα πεύκα, σπίτια να πλημμυρίζουν και κατοίκους να παλεύουν μέσα σε λάσπες. Ό,τι ακριβώς είχαμε προειδοποιήσει ότι θα συμβεί. Και συνέβη γιατί το κεντρικό κράτος άφησε τις πληγείσες περιοχές χωρίς καμία ουσιαστική ασπίδα προστασίας.
Άλλη μία πολιτική αποτυχία του επιτελικού Κράτους και του Κράτους των ‘Αρίστων’.
Είναι η απόδειξη ότι ολόκληρη η κρατική μηχανή εξακολουθεί να λειτουργεί στη λογική του “μετά”, ενώ η κλιματική κρίση απαιτεί πολιτικές του “πριν”.
Αντιθέτως, η Περιφέρεια και οι Δήμοι έκαναν και κάνουν ό,τι μπορούν με τα ελάχιστα μέσα, τη δραματική υποστελέχωση και την χρόνια υποχρηματοδότηση που τους έχει επιβληθεί. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει φτάσει στα όριά της. Η κεντρική κυβέρνηση όμως; Πού ήταν όταν ζητούσαμε αντιπλημμυρικές μελέτες; Πού ήταν όταν λέγαμε ότι χρειάζονται άμεσα έργα και όχι αόριστα “Master Plan σε στάδιο ωρίμανσης”; Πού ήταν όταν οι κάτοικοι ζητούσαν προστασία και όχι υποσχέσεις;
Σήμερα βλέπουμε το αποτέλεσμα της αδράνειας, της έλλειψης σχεδιασμού και της απουσίας ετοιμότητας. Και δεν θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί. Η Ιεράπετρα δεν μπορεί να ζει με τον φόβο ότι κάθε νεροποντή θα γίνει νέα καταστροφή. Ζητούμε ξανά —και επιμένουμε— άμεση υλοποίηση των αντιπλημμυρικών παρεμβάσεων, ολοκλήρωση των μελετών, χρηματοδότηση των έργων και πραγματική προστασία των ανθρώπων.
Οι κάτοικοι δεν χρειάζονται άλλες γενικόλογες απαντήσεις.
Χρειάζονται ασφάλεια.
Και τη χρειάζονται τώρα.
Δημοσίευση σχολίου