Δημοσιεύτηκε η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με την αίτηση ακύρωσης της απόφασης για περιορισμό επισκεψιμότητας στη νήσο Χρυσή από την διοικήτρια της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης που είχε κατατεθεί εκ μέρους του Δήμου Ιεράπετρας.
Στο ΣτΕ είχε προσφύγει ο Δήμος Ιεράπετρας τον Μάιο του 2022 ζητώντας την ακύρωση της απόφασης με το σκεπτικό ότι η διοικήτρια της Αποκεντρωμένης Διοίκησης είναι αναρμόδια για να λάβει τη συγκεκριμένη απόφαση κάτι που δεν έγινε δεκτό. Η αίτηση ακύρωσης είχε κατατεθεί από τον Δήμο Ιεράπετρας τον Μάιο του 2022 και είχε εκδικαστεί τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Η περίληψη της απόφασης
Περίληψη
«Με την κρινόμενη αίτηση προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε αναρμοδίως από τη Συντονίστρια Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, κατά παράβαση της παρ. 6 άρθρου 21 του ν. 1650/1986, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 47 του ν. 4685/2020, που ορίζει ότι πριν από την έκδοση του προεδρικού διατάγματος της παρ. 4 του ιδίου άρθρου, με το οποίο γίνεται ο χαρακτηρισμός, η οριοθέτηση και ο καθορισμός χρήσεων γης και δραστηριοτήτων για τις περιοχές που χρήζουν προστασίας, αρμόδιος για την επιβολή περιορισμών σε προστατευόμενες περιοχές της φύσεως και του τοπίου είναι ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με απόφασή του που δημοσιεύεται στην εφημερίδα της κυβερνήσεως. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος προεχόντως ως ερειδόμενος επί εσφαλμένης προϋποθέσεως, διότι, όπως προκύπτει από τις ανωτέρω στις σκέψεις 4 και 5 παρατιθέμενες διατάξεις, κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 21 παρ. 6 του ν. 1650/1986, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 47 τον ν. 4685/2020), εκδόθηκε η προαναφερθείσα κ.υ.α. ΥΠΕΝ/ΔΔΦΠΒ/79116/2511/2021, με την οποία καθορίσθηκαν όροι και περιορισμοί για την προστασία, διατήρηση και διαχείριση της φύσεως, της χερσαίας και θαλάσσιας περιοχής της νήσου Χρυσής και εγκρίθηκε Σχέδιο Δράσης, η δε προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε κατ’ επίκληση της παρ. 3 του άρθρου 9 της ως άνω κ.υ.α.
Η ρύθμιση, με την οποία εξουσιοδοτείται ο Συντονιστής Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης – που αποτελεί, μάλιστα, τον προβλεπόμενο από το Σχέδιο Δράσης φορέα υλοποιήσεως του άξονα παρεμβάσεως και λήψεως μέτρων «υψηλής προτεραιότητας» για την «διαχείριση-διακίνηση επισκεπτών» να ορίσει, με απόφασή του, ύστερα από εισήγηση της Επιτροπής Εφαρμογής και Παρακολούθησης του Σχεδίου Δράσης της νήσου Χρυσής, τα ζητήματα του άρθρου 3 παρ. 1 περ. δ΄ της ως άνω κ.υ.α., συνιστά ανεκτή υπεξουσιοδότηση δεδομένου ότι αναφέρεται, πράγματι, σε θέμα λεπτομερειακού χαρακτήρα σε σχέση με τις προαναφερθείσες νομοθετικές και κανονιστικές ρυθμίσεις, το οποίο έχει προσωρινό χαρακτήρα με σκοπό την πρόληψη και διαφύλαξη του ευαίσθητου οικοσυστήματος της νήσου Χρυσής έως την εκπόνηση της οικείας Μελέτης, Φέρουσας Ικανότητας Επισκεπτών που προβλέπεται επίσης στην περ. δ’ της παρ. 1 του άρθρου 3 της ιδίας κ.υ.α. Επομένως, ο σχετικός ισχυρισμός του αιτούντος Δήμου περί ανεπίτρεπτης υπεξουσιοδοτήσεως είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, όπως απορριπτέος είναι και ο προβαλλόμενος, επικουρικώς, ισχυρισμός του αιτούντος περί υπερβάσεως της εξουσιοδοτήσεως δεδομένου ότι η δυνατότητα της Διοικήσεως να καθορίζει μέγιστο αριθμό επισκεπτών σε ημερήσια βάση καθώς και χρονικό διάστημα που θα επιτρέπονται οι επισκέψεις για την ικανοποίηση του ανωτέρω σκοπού δημοσίου συμφέροντος για τον οποίο προβλέπεται, εξυπακούεται ότι εμπεριέχει τη δυνατότητα αυτής να πλήρη απαγόρευση επισκεπτών για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, κατόπιν σχετικής εισηγήσεως της ως άνω Επιτροπής.
Προβάλλεται ότι η απαγόρευση με την προσβαλλόμενη πράξη αποβιβάσεως στη νήσο «προσβάλλει θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματα οικονομικής ελευθερίας, ιδιοκτησίας (στη νήσο υφίστανται εμπράγματα δικαιώματα ιδιωτών και του ίδιου του Δήμου), ελεύθερης διακίνησης κ.λπ. ώστε βρίσκεται σε αναντιστοιχία (δεν είναι ανάλογη) προς το δημόσιο συμφέρον των υποτίθεται ότι εξυπηρετεί η προσβαλλόμενη πράξη», κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας. Ενόψει, όμως των διαπιστώσεων της Επιτροπής Εφαρμογής και Παρακολούθησης του Σχεδίου Δράσης και των υφιστάμενων δεδομένων η εν λόγω προσωρινού χαρακτήρα ρύθμιση, η οποία κείται εντός των ορίων της εξουσιοδοτήσεως, υπαγορευμόμενη κατά τα στοιχεία του φακέλου από την ανάγκη ανασχέσεως της διαπιστωθείσης υποβαθμίσεως των αξιόλογων χερσαίων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων της νήσου, μεταξύ άλλων, και από την με αυξανόμενη ένταση ανεξέλεγκτη επισκεψιμότητα της νήσου κατά την τουριστική περίοδο και την πραγματική αδυναμία ελέγχου αυτής, είναι νόμιμη. Εφόσον δε, η εν λόγω ρύθμιση, κατά την ουσιαστική εκτίμηση της Διοικήσεως, η ορθότητα της οποίας δεν υπόκειται στον ακυρωτικό δικαστικό έλεγχο, επιβάλλεται για τον ανωτέρω δημοσίου συμφέροντος σκοπό προστασίας της ακεραιότητας της ευαίσθητης περιβαλλοντικά νήσου Χρυσής και τείνει στην εξυπηρέτησή του, αβασίμως προβάλλεται παράβαση της αρχής της αναλογικότητας. Ουδεμία δε επίδραση ασκούν στο κύρος της προσβαλλομένης πράξεως, όσα ισχυρίζεται, και μάλιστα αορίστως, ο αιτών σχετικά με τη βλάβη των ανωτέρων συνταγματικών δικαιωμάτων του ιδίου και ιδιωτών από την επίμαχη ρύθμιση. Και τούτο ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι ρητώς οι έχοντες σύμφωνα με την παρ. 3 της προσβαλλομένης πράξεως, νόμιμα εμπράγματα δικαιώματα επί της νήσου εξαιρούνται των προαναφερθεισών απαγορεύσεων αποβιβάσεως και πρόσβασης στην ενδοχώρα του νησιού.»
Δημοσίευση σχολίου