Το τραγούδι «Ευχή» προέκυψε εντελώς απρόσμενα μια καλοκαιρινή νύχτα στη θέα ενός υπέροχου τοπίου
που είχε πρωταγωνιστή τη θάλασσα. Ήταν πραγματικά ένα παραμυθένιο μέρος, θα έλεγες βγαλμένο από τη μυθολογία… Ήθελα να βουτήξω να γίνω μέρος της μυστηριακής εικόνας αλλά οι συνθήκες δε μου το επέτρεπαν. Ήμουν με παρέα, ήμουν σε μαγαζί με κόσμο και ντυμένη…θα έπρεπε να βουτήξω με τα ρούχα αλλά ήμουν μεγάλη σε ηλικία για τέτοιες τρέλες. Και τότε αναπόλησα με μεγάλη νοσταλγία τα εφηβικά χρονια που μπορούσα να γίνω το παραμύθι μου χωρίς ντροπή. Έτσι έγραψα ένα κείμενο, μια ωδή προς την ελευθερία με τη δικαιολογία της νεανικής τρέλας και του αυθορμητισμού…το κείμενο έγινε στίχοι και οι στίχοι τραγούδι. Το αφιερώνω σε όλες εκείνες τις στιγμές που καταπιέσαμε το παιδί μέσα μας!
Δημοσίευση σχολίου