Η Ιεράπετρα βρίσκεται για ακόμη μια φορά αντιμέτωπη με ένα χρόνιο και πολυδιάστατο πρόβλημα: την έλλειψη εργατών γης και την εσωτερική σύγκρουση στον αγροτικό κόσμο, καθώς κάποιοι παραγωγοί επιχειρούν να προσελκύσουν εργάτες που ήδη απασχολούνται από συναδέλφους τους, προσφέροντας υψηλότερα μεροκάματα. Η πρόσφατη παρέμβαση του προέδρου του Αγροτικού Συλλόγου Ιεράπετρας, Γιάννη Γαϊτάνη, στην εκπομπή του Ράδιο Λασίθι, έφερε το πρόβλημα στην επιφάνεια με ένταση και σαφήνεια.
«Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, επαναλαμβάνεται το ίδιο φαινόμενο», δήλωσε ο κ. Γαϊτάνης, τονίζοντας ότι η μεγάλη ζήτηση εργατικών χεριών προκαλεί εντάσεις μεταξύ αγροτών, που φτάνουν να “αρπάζουν” εργάτες ο ένας από τον άλλο, δίνοντάς τους περισσότερα χρήματα ή υποσχόμενοι υπερωρίες. Οι πρακτικές αυτές, αν και εν μέρει κατανοητές υπό την πίεση της παραγωγής, πυροδοτούν ένα ανεξέλεγκτο ντόμινο αθέμιτου ανταγωνισμού και εργασιακής αυθαιρεσίας.
Ο πρόεδρος υπενθύμισε με έμφαση ότι κάθε εργάτης γης που έχει εισέλθει στη χώρα με επίσημη διαδικασία είναι συμβεβλημένος με τον συγκεκριμένο εργοδότη που τον κάλεσε. Οποιαδήποτε μετακίνηση εργαζομένου σε άλλη καλλιέργεια χωρίς νόμιμη διαδικασία είναι παράνομη – και τιμωρείται αυστηρά με πρόστιμο 10.500 ευρώ τόσο για τον εργοδότη που τον προσέλαβε παράτυπα, όσο και με διοικητικές κυρώσεις για τον ίδιο τον εργάτη.
«Δεν μπορούμε να καταγγέλλουμε στο ραδιόφωνο ή να το κουβεντιάζουμε στις καφετέριες. Οι εργοδότες που χάνουν εργάτες πρέπει να προχωρούν σε επίσημες καταγγελίες στην Επιθεώρηση Εργασίας και στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση», επεσήμανε ο πρόεδρος, καλώντας τους αγρότες να σπάσουν την ομερτά και να στηρίξουν τη νομιμότητα.
Στο μικρόφωνο παρενέβη και παραγωγός, η κυρία Μαρία, που με αγανάκτηση περιέγραψε την προσωπική της εμπειρία: εργάτης τον οποίο στέγαζε και απασχολούσε για μήνες, εξαφανίστηκε μέσα σε μια νύχτα παίρνοντας μαζί του και προσωπικά αντικείμενα. «Τρεις φορές κάναμε αιτήσεις για εργάτες, και τις τρεις μας τις απέρριψαν. Ποιος μας οδηγεί στην παρανομία; Το ίδιο το κράτος», τόνισε με οργή.
Ο κ. Γαϊτάνης δεν έκρυψε την ενόχλησή του για τη χρονοκαθυστέρηση και τα εμπόδια που εμφανίζονται στη διαδικασία πρόσκλησης μετακλητών εργατών. Αν και παραδέχτηκε ότι έχουν γίνει βήματα προόδου τα τελευταία χρόνια, ξεκαθάρισε ότι η πρόοδος είναι αργή και συχνά προσκρούει είτε σε διοικητική αδράνεια είτε – όπως καταγγέλλουν αρκετοί αγρότες – σε ύποπτες πρακτικές στις πρεσβείες χωρών προέλευσης των εργατών, όπως η απαίτηση μίζας ή η αυθαίρετη ακύρωση αιτήσεων.
Το πρόβλημα, όμως, δεν σταματά εκεί. Οι εργάτες, γνωρίζοντας την πίεση των παραγωγών, ζητούν όλο και υψηλότερα ημερομίσθια, με τον πρόεδρο να προειδοποιεί πως «του χρόνου θα ζητάνε 60 ευρώ τη μέρα». Αυτό το αδιέξοδο, είπε, θα λυθεί μόνο με αύξηση των μετακλητών εργατών και την ορθή διαχείριση του αριθμού τους: «Αν δικαιούσαι 20, κάλεσε 20 – όχι μόνο όσους χρειάζεσαι. Ο Σύλλογος θα βρει δουλειά για τους υπόλοιπους.»
Εν μέσω αυτών των δυσκολιών, ο Αγροτικός Σύλλογος ετοιμάζει κύκλο επαφών στην Αθήνα μετά το Πάσχα, με ραντεβού σε Υπουργεία και τον ίδιο τον Υπουργό Μετανάστευσης Μάκη Βορίδη, επιχειρώντας να δώσει θεσμική ώθηση σε ένα ζήτημα που πλέον έχει ξεφύγει από τα στενά πλαίσια της Ιεράπετρας και αποκτά εθνικές διαστάσεις.
Η ουσία, ωστόσο, παραμένει: όσο δεν υπάρχει σταθερή πολιτική βούληση για διαφάνεια, επαρκή αριθμό νόμιμων εργατών και έλεγχο στις πρεσβείες, οι αγρότες της Ιεράπετρας θα συνεχίσουν να ζουν υπό το φάσμα της έλλειψης προσωπικού, της παρανομίας και της εσωτερικής φαγωμάρας. «Δεν μας δουλεύουνε;» αναρωτήθηκε η αγρότισσα Μαρία. Κι ίσως, στην ερώτησή της, να κρύβεται ολόκληρη η απελπισία μιας περιοχής που δίνει καθημερινά μάχη με τον ίδιο τον θεσμό που θα έπρεπε να τη στηρίζει: το κράτος.
Δημοσίευση σχολίου