Ο αγαπημένος κρητικός καλλιτέχνης και γνήσιο τέκνο της κρητικής μουσικής παράδοσης, με μία μοναδική ερμηνεία, ζωντανεύει το συγκλονιστικό έγκλημα που
Μετά την κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς, η περιοχή του Ψηλορείτη μετατρέπεται σε θύλακα επαναστατών και ανασύνταξης δυνάμεων για επιθέσεις στον κατακτητή.
Οι Γερμανοί το γνωρίζουν αυτό και προσπαθούν με κάθε τρόπο να εξολοθρεύσουν τους αντάρτες που κρύβονται στα λημέρια του όρους. Για τον λόγο αυτό, κατέστησαν τον ορεινό όγκο του Ψηλορείτη νεκρή ζώνη, χαρακτηρίζοντας τις περιοχές ληστοκρατούμενες. Οι ντόπιο κτηνοτρόφοι έπρεπε να τις εγκαταλείψουν με τα κοπάδια τους. Οι γερμανικές κατοχικές αρχές, οδηγούσαν μ’αυτόν τον τρόπο τις οικογένειες των ορεινών χωριών στη φτώχεια, την πείνα και την ανέχεια.
Το καλοκαίρι του 1943 ο Διοικητής της 22ης Μεραρχίας, Υποστράτηγος Μίλερ, δίνει εντολή στους Γερμανούς στρατιώτες να σκοτώνουν όσους αντάρτες βρίσκουν στην απαγορευμένη ζώνη του Ψηλορείτη και να τους καίνε. Στις 15 Αυγούστου τα γερμανικά αποσπάσματα ξεκινούν από τρία διαφορετικά σημεία, από τον Ζαρό, τα Βορίζα και το Αμάρι αναζητώντας αντάρτες. Η προσπάθεια τους αποτυγχάνει. Δεν το βάζουν όμως κάτω, στις αρχές του Σεπτέμβρη έχουν εντολή να κινηθούν από τις Αραβάνες προς το οροπέδιο της Νίδας, με το ίδιο ζητούμενο.
Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1943, μια ομάδα Γερμανών στρατιωτών καταφέρνει να συλλάβει στα ορεινά του Αγίου Μάμα, στην απαγορευμένη ζώνη, 12 κτηνοτρόφους και δύο παιδιά, ο Γιάννης Λαμπρινός (Αβδελάς) και ο Μιχάλης Πρινάρης (Αβδανίτες). Οι κτηνοτρόφοι ήταν έξι από το χωριό Αβδελάς, δύο από τον Άγιο Μάμα, τρεις από την Κάλυβο και ένας από τους Αβδανίτες.
Την επόμενη ημέρα, Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 1943, τους οδήγησαν στην περιοχή Γουρνόλακκος. Αφού έδιωξαν τα παιδιά, Λαμπρινό και Πρινάρη, τους εκτέλεσαν ως «παραβάτες της νεκρής ζώνης».
Τα νέα της εκτέλεσης φθάνουν γρήγορα στα γύρω χωριά. Ήταν 5 Σεπτεμβρίου όταν ο ιερέας Ανδρέας Βαρδιάμπασης από τα Λιβάδια, ο δάσκαλος από τον Αβδελλά, με καταγωγή από την Κριτσά, Νικόλαος Δετοράκης, μαζί με συγγενείς και φίλους των εκτελεσθέντων από τον Άγιο Μάμα και τον Αβδελλά, φτάνουν στο Γουρνόλακκο για να θάψουν τους νεκρούς. Οι Γερμανοί έχουν φύγει για να πάρουν βενζίνη από το Γαραζό και να επιστρέψουν να κάψουν τους εκτελεσθέντες. Φθάνουν στα Ζωνιανά κι εκεί ο ιερέας Γιάννης Ζερβός προσπαθεί με κάθε τρόπο να τους καθυστερήσει για να ολοκληρωθεί η ταφή πριν προσεγγίσουν το Γουρνόλακκο.
Στην προσπάθεια του αυτή τον βοηθά η Πελαγία Παρασύρη ή Αναστοδημήτραινα που τρέχει προς το βουνό και τους ειδοποιεί. Πολλοί αντάρτες την ακούνε και καταφέρνουν να κρυφτούν.
Οι άντρες που κρατάνε τσίλιες στο Γουρνόλακκο ενημερώνουν τον παπά, το δάσκαλο και τους συγγενείς των νεκρών πως έρχονται οι Γερμανοί.
Όμως εκείνοι τους αψηφούν, δεν θέλουν να αφήσουν στη μέση την κηδεία κι άταφα τα κορμιά των δικών τους ανθρώπων, βορά στα όρνια. Το γερμανικό απόσπασμα βλέποντας τους στο σημείο, κι ενώ οι κανόνες του πολέμου από αρχαιοτάτων χρόνων επιβάλλουν σεβασμό στην ταφή των νεκρών, ανοίγει πυρ και τους εκτελεί όλους!
Πλέον οι νεκροί ανέρχονται σε 32, 21 από τον Αβδελλά, 6 από τον Άγιο Μάμα, 2 από την Κάλυβο, 1 από τα Λιβάδια, 1 από την Κριτσά και 1 από τις Αβδανίτες.
Εντολή των Γερμανών είναι κανείς να μην πλησιάσει τους εκτελεσθέντες και πράγματι τα κορμιά τους μένουν άταφα για μέρες μέχρι να δοθεί άδεια στους συγγενείς να μεταβούν στο Γουρνόλακκο και να τους θάψουν...
Ένα ταπεινό πρώτο μνημείο στήνεται στη μνήμη αυτών των ανθρώπων δίπλα στο δρόμο κι αργότερα κτίζεται ο ναός του Αγίου Πνεύματος και φτιάχνεται πάνω στο ύψωμα ένα νέο μνημείο, στην αυλή της εκκλησίας, για να τιμηθούν αυτοί οι γενναίοι άνδρες. Η γερμανική θηριωδία μέσα απ' όσα συνέβησαν στο Γουρνόλακκο πήρε άλλη διάσταση.
Ένα απίστευτης αγριότητας έγκλημα, που φυσικά- όπως τόσα και τόσα άλλα που έγιναν από τους Γερμανούς στον τόπο μας- έμεινε ατιμώρητο. Έχουν περάσει δεκαετίες από τότε αλλά κανείς δεν ξέχασε…
Α Θ Α Ν Α Τ Ο Ι 🇬🇷🇬🇷🇬🇷
Ακούτε ΕΔΩ
⬇️⬇️⬇️
Δημοσίευση σχολίου