Σε τεντωμένο σχοινί εξακολουθεί να βαδίζει ο πρωτογενής τομέας της Κρήτης, με την οργή να ξεχειλίζει στον απόηχο της επεισοδιακής απόβασης των αγροτών στην Αθήνα. Η «καυτή» πατάτα των αγροτικών διεκδικήσεων, αντί να κρυώσει μετά τις συναντήσεις με τα κυβερνητικά κλιμάκια, φαίνεται να καίει περισσότερο από ποτέ, αποκαλύπτοντας ένα βαθύ χάσμα εμπιστοσύνης μεταξύ της υπαίθρου και του Μαξίμου.
Στο επίκεντρο της νέας στρατηγικής που χαράσσεται πλέον στα «μετόπισθεν» του Λασιθίου, βρίσκεται η ανάγκη για επαναπροσδιορισμό της ταυτότητας του αγώνα. Ο Χρίστος Λίδης, ελαιοπαραγωγός και μέλος της Παγκρήτιας Συντονιστικής Επιτροπής, μιλώντας σήμερα στο Ράδιο Λασίθι περιέγραψε μια εικόνα απόλυτης απαξίωσης κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στην Αθήνα, κατήγγειλε προσπάθειες χειραγώγησης της κοινής γνώμης από κυβερνητικούς παράγοντες και έθεσε, ίσως για πρώτη φορά τόσο επιτακτικά, το ζήτημα της διακριτής εκπροσώπησης του φυτικού κεφαλαίου –και ειδικά της ελαιοκαλλιέργειας– το οποίο κινδυνεύει να μετατραπεί σε «φτωχό συγγενή» των κινητοποιήσεων.
Το «φιάσκο» της Αθήνας και η απόπειρα χειραγώγησης
Η αφήγηση του κ. Λίδη για τα όσα διαμείφθηκαν πίσω από τις κλειστές πόρτες του Υπουργείου είναι αποκαλυπτική της απόστασης που χωρίζει τους παραγωγούς από την κεντρική διοίκηση. Ο Λασιθιώτης αγρότης χαρακτήρισε «λάθος» την απόφαση να συμμετάσχουν στον διάλογο, κάνοντας λόγο για μια διαδικασία-παρωδία.
«Είτε μιλάγαμε σε κοπέλια, είτε σε σοβαρούς πολιτικούς, είτε στο ντουβάρι, ήταν το ίδιο και το αυτό», ανέφερε χαρακτηριστικά, περιγράφοντας σκηνικά ειρωνείας από κυβερνητικά στελέχη, όπως η ερώτηση του κ. Χατζηδάκη για το «αν υπάρχουν λιόφυτα στη Φολέγανδρο», η οποία εκλήφθηκε ως ευθεία υποτίμηση της νοημοσύνης των εκπροσώπων της Κρήτης.
Το σοβαρότερο όμως σημείο της καταγγελίας αφορά την προσπάθεια ελέγχου της πληροφορίας. Σύμφωνα με τον κ. Λίδη, υπήρξε απόπειρα από το γραφείο των υπουργών να υπαγορεύσουν το περιεχόμενο των δηλώσεων των αγροτών μετά τη συνάντηση, πιέζοντας για την έκδοση κοινών δελτίων τύπου που θα μιλούσαν για «εποικοδομητικό κλίμα». «Δημοκρατία έχουμε;», αναρωτήθηκε ο κ. Λίδης, απορρίπτοντας κατηγορηματικά το αφήγημα της κυβέρνησης περί διακύβευσης της σταθερότητας της χώρας, τη στιγμή που διακυβεύεται η επιβίωση του πρωτογενούς τομέα.
Η «Γυμνή» Αστυνομία και η Βία
Αναφερόμενος στα επεισόδια που σημάδεψαν την παρουσία των αγροτών στην Αθήνα, ο κ. Λίδης υπερασπίστηκε τους διαδηλωτές, ρίχνοντας την ευθύνη αποκλειστικά στην πολιτική και φυσική ηγεσία της ΕΛΑΣ. Περιέγραψε τους αστυνομικούς που βρέθηκαν στο πεδίο ως «εξιλαστήρια θύματα», ανθρώπους που στάλθηκαν απροετοίμαστοι, «με μια σπείρα», απέναντι σε ένα πλήθος που ζητούσε απλώς να διαδηλώσει.
Ωστόσο, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη βιαιότητα της καταστολής, με τη χρήση χημικών και πλαστικών σφαιρών, διαψεύδοντας τους ισχυρισμούς της Αστυνομίας περί του αντιθέτου. «Υπάρχουν φωτογραφίες, διαγνώσεις από νοσοκομεία, τα σημάδια στα σώματα των συναδέλφων», τόνισε, υπογραμμίζοντας πως η ένταση προκλήθηκε από την άρνηση των αρχών να επιτρέψουν ακόμα και τη διέλευση προς το αεροδρόμιο.
Η Ελιά στο Περιθώριο: Πρόταση για Νέο Όργανο
Ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο της παρέμβασης του κ. Λίδη είναι η στρατηγική στροφή που προτείνει για το μέλλον του αγροτικού συνδικαλισμού στην Κρήτη. Όπως εξήγησε, η τρέχουσα σύνθεση της Παγκρήτιας Επιτροπής κυριαρχείται από κτηνοτρόφους, με αποτέλεσμα τα ειδικά προβλήματα της φυτικής παραγωγής και δη της ελαιοκομίας να υποβαθμίζονται.
«Η ελιά είναι η ταυτότητα του νησιού, αλλά σήμερα κινδυνεύει να μην μπορεί να συντηρήσει ούτε το κεφάλαιό της», σημείωσε, αναδεικνύοντας την ακαρπία, τις καταστροφές και την έλλειψη ουσιαστικής στήριξης από τον ΕΛΓΑ ως υπαρξιακές απειλές. Η πρότασή του αφορά τη δημιουργία ενός νέου, εξειδικευμένου φορέα που θα συσπειρώνει τις δενδρώδεις καλλιέργειες, ώστε να αποκτήσουν ισχυρή φωνή διαπραγμάτευσης, χωρίς αυτό να σημαίνει διάσπαση του μετώπου, αλλά εξειδίκευση.
Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και ο Μιχάλης Μαλλιωτάκης, πρώην πρόεδρος του του Ενιαίου Αγροτικού Συλλόγου Ιεράπετρας, ο οποίος παρεμβαίνοντας στη συζήτηση, συμφώνησε με την ανάγκη ενίσχυσης της εκπροσώπησης της φυτικής παραγωγής. Πρότεινε ωστόσο τη θεσμική θωράκιση αυτής της προσπάθειας, με καταστατικά και νομική υπόσταση, ώστε να αποφευχθούν σπασμωδικές κινήσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε διχασμό.
Αλλαγή Τακτικής: Αποκέντρωση των Μπλόκων
Πρακτικά, η επόμενη μέρα των κινητοποιήσεων φαίνεται να αλλάζει μορφή. Ο κ. Λίδης πρότεινε την εγκατάλειψη της τακτικής του ενός κεντρικού μπλόκου στο Ηράκλειο, το οποίο είναι οικονομικά δυσβάσταχτο για παραγωγούς από απομακρυσμένες περιοχές όπως η Σητεία. Αντιθέτως, προκρίνεται η λύση των περιφερειακών μπλόκων (π.χ. Παχειά Άμμο, Σεληνάρι), ώστε η πίεση να ασκείται τοπικά και η συμμετοχή να είναι μαζικότερη και οικονομικά βιώσιμη για τους διαδηλωτές.
«Δεν μπορούμε να φέρουμε τον Σητειακό στο Ηράκλειο με το κόστος των καυσίμων στα ύψη», εξήγησε, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά μια «αποκέντρωση» της διαμαρτυρίας που θα παραλύσει κομβικά σημεία του νησιού, χωρίς όμως να αποκλείει την κοινωνία.
Το «Μεταφορικό Ισοδύναμο» της Κοροϊδίας
Κλείνοντας, ο κ. Λίδης ανέδειξε τον παραλογισμό της γραφειοκρατίας και των ημίμετρων. Αναφέρθηκε χαρακτηριστικά στο Μεταφορικό Ισοδύναμο, το οποίο αντί για ουσιαστική ελάφρυνση, μεταφράζεται σε ευτελή ποσά της τάξεως των 2,5 ευρώ, τα οποία ο ίδιος δήλωσε πρόθυμος να «επιστρέψει» ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Παράλληλα, καυτηρίασε τις δεσμεύσεις επιδοτήσεων λόγω “monitoring” και γραφειοκρατικών αγκυλώσεων, την ώρα που οι παραγωγοί χρειάζονται ρευστότητα για να λιπάνουν και να κλαδέψουν.
Η επόμενη συνεδρίαση του Συντονιστικού αναμένεται να κρίνει πολλά. Το μήνυμα όμως από το Λασίθι είναι σαφές: Η εμπιστοσύνη έχει κλονιστεί ανεπανόρθωτα και οι αγρότες, νιώθοντας πλέον με την πλάτη στον τοίχο, δηλώνουν έτοιμοι να φτάσουν στα άκρα, αναζητώντας όχι «συμπάθεια» και «διαλόγους», αλλά επιβίωση.
Δημοσίευση σχολίου