Σε μια περίοδο που η Ιεράπετρα παλεύει να κρατηθεί στον χάρτη της αγροτικής παραγωγής, ένα από τα σημαντικότερα έργα υποδομής που σχετίζεται άμεσα με την αγροτική της επιβίωση και την υδατική της επάρκεια, η νέα προσαγωγός του φράγματος Μπραμιανών, μοιάζει να σέρνεται — κυριολεκτικά — με ρυθμούς χελώνας.
Οι καθυστερήσεις δεν αφορούν φήμες ή παράπονα των αγροτών. Είναι μια πραγματικότητα που επιβεβαιώνεται στο Ράδιο Λασίθι από τον εργολάβο που έχει αναλάβει το έργο.
Η αλήθεια πίσω από την καθυστέρηση
Παρά τις διαψεύσεις για ασφαλιστικά μέτρα και «πάγωμα» του έργου, η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη. Σύμφωνα με επίσημη ενημέρωση του ίδιου του εργολάβου, το έργο προχωρά, αλλά με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς, ενώ τα προβλήματα ιδιοκτησιακού χαρακτήρα επανεμφανίζονται σχεδόν καθημερινά, επιβραδύνοντας κάθε νέα χάραξη και κατασκευή.
Πιο ανησυχητικό όμως είναι το παρασκήνιο που αποκαλύφθηκε γύρω από τις παραγγελίες των σωλήνων. Η τρίτη φάση της προμήθειας — κρίσιμη για τη συνέχιση της προσαγωγού — δεν έχει ακόμη καν παραγγελθεί. Και δεν πρόκειται για ζήτημα χρηματοδότησης ή κρατικής ολιγωρίας. Το πρόβλημα εντοπίζεται στην αλυσίδα συνεννόησης μεταξύ της κατασκευαστικής εταιρείας στην Ελλάδα και του κινεζικού προμηθευτή.
Όπως αποκαλύπτεται, όχι μόνο δεν έχει γίνει η τρίτη παραγγελία, αλλά πλέον γίνεται λόγος και για τέταρτη φάση – η οποία δεν είχε καν προβλεφθεί αρχικά. Οι πληροφορίες που είχαν δοθεί στον ΤΟΕΒ Ιεράπετρας για άφιξη φορτίου τον Οκτώβριο αποδείχθηκαν άκυρες. Στην καλύτερη περίπτωση, αν η παραγγελία φύγει μέσα στο επόμενο δίμηνο, με τον απαιτούμενο χρόνο για κατασκευή και μεταφορά, το υλικό θα φτάσει στην Ιεράπετρα το φθινόπωρο. Δηλαδή με έναν ολόκληρο χρόνο καθυστέρηση.
Η ολοκλήρωση του έργου μόλις έχει ξεπεράσει, οριακά, το 50%. Αυτό σημαίνει πως το έργο κινδυνεύει να μην παραδοθεί έγκαιρα, παρότι εντάσσεται στο χρηματοδοτικό πλαίσιο του Ταμείου Ανάκαμψης, όπου οι καθυστερήσεις κοστίζουν όχι μόνο χρήματα, αλλά και την αξιοπιστία του ελληνικού κράτους απέναντι στις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις του.
Η τελευταία προβλεπόμενη ημερομηνία ολοκλήρωσης είναι ο Αύγουστος του 2026, με την αρχική προθεσμία να ήταν η 31η Δεκεμβρίου 2024. Παράταση έχει δοθεί, αλλά αν χαθεί και αυτό το ορόσημο, τότε «δεν θα κινείται φύλλο» όπως παραδέχονται οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι.
Ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος
Το έργο δεν μπορεί να «παγώσει» το καλοκαίρι, υποστηρίζει η εργολαβία, καθώς αν σταματήσει λόγω της τουριστικής περιόδου, τότε το χρονοδιάγραμμα τινάζεται στον αέρα. Κι όμως, από το Μύρτο ως τη Γρά Λυγιά, η κυκλοφορία ήδη γίνεται με καθυστερήσεις και ταλαιπωρία λόγω των έργων. Ο συνδυασμός έργων, τουριστικής κίνησης και αργών ρυθμών δημιουργεί ένα ασφυκτικό πλαίσιο για κατοίκους και επισκέπτες.
Κι όλα αυτά, ενώ δεν υπάρχει ούτε οικονομικό πρόβλημα, ούτε γραφειοκρατικό εμπόδιο. Αυτό καθιστά την αδράνεια ακόμη πιο αδικαιολόγητη.
Το ερώτημα είναι πλέον πολιτικό, θεσμικό, συλλογικό. Ο Δήμος, οι υπηρεσίες του, ο ΤΟΕΒ, οι αγροτικοί σύλλογοι, οι βουλευτές και οι τοπικοί φορείς καλούνται να αναλάβουν ενεργό ρόλο. Η καθυστέρηση δεν οφείλεται πια σε κάποιον αόρατο γραφειοκράτη ή σε έλλειψη πόρων. Οφείλεται σε αδυναμία συντονισμού, έλλειψη διαφάνειας και χαμηλή προτεραιοποίηση από τους ίδιους τους θεσμικούς φορείς.
Δημοσίευση σχολίου